سه سبک برای پدر بودن

اگر سبک مدیریتی و تربیتی پدر درست نباشد، آثار تخریبی آن در فرزندان، آشکار می شود.
 

چکیده:  ممکن است این سئوال در ذهن شما پیش بیاید مگر برای پدر بودن سبک های مختلفی وجود دارد. بر اساس سبک های تربیتی که در مورد فرزندان وجود دارد، سبک های پدرانه شکل می گیرد. چرا که پدر نقش مهمی در تربیت فرزند دارد. با ما همراه باشید تا با سبک های پدر بودن بیشتر آشنا شوید.

تعداد کلمات 656 / تخمین زمان مطالعه 3 دقیقه

 

 آگاهی یک پدر از شیوه های مدیریتی در خانواده و آثار و نتایج هریک از این شیوه ها، موجب می شود به گونه ای رفتار و سبک رهبری و مدیریت را در خانواده خود بر عهده گیرد که به نتایج انسانی و احساس خوشبختی بیشتر بینجامد. اثربخشی، موفقیت، بهره وری و سلامت نظام خانواده، مانند هر نظام اجتماعی دیگر، به شیوه های رهبری و مدیریت وابسته است. تجربه های مشاوران خانواده نشان می دهد که الگوهای رهبری در خانواده به سه صورت قابل مشاهده است: سهل گیرانه، مستبدانه، مقتدرانه.
 

١. هدف ها و انتظارها روشن نیست و از این رو، در تربیت فرزندانش، از روش، فلسفه یا دیدگاه ویژه ای پیروی نمی کند؛
2. هیچ گونه کنترلی بر رفتار فرزندان ندارد و آنها کاملا آزادند تا هرگونه که می خواهند، شیوه زندگی خود را برگزیده، به کار گیرند؛
٣. شیوه های رفتاری به گونه ای است که اعتماد لازم فرزندان را نسبت به او جلب نمی کند؛
۴. نظم و ترتیب را در محیط خانواده رعایت نمی کند و از فرزندان خود نیز انتظار خاصی در این زمینه ندارد؛
5. فرزندان خود را برای انجام هر کاری آزاد می گذارد و حتی در موارد ضروری نیز دخالت نمی کند؛
۶. اگر فرزندان از دستورهای او پیروی نکنند، ناراحت نمی شود؛ آن چنان که گویا  پیروی نکردن از والدین، طبیعی و متداول است؛
۷. آنچه فرزندان بخواهند، تهیه می کند و در این باره، سلیقه خاصی را به کار نمی گیرد.

 

١. پدر بر رفتار و کارهای فرزندان حاکم است و هیچ یک از اعضای خانواده، اجازة اظهار نظر یا بیان دیدگاه های خود را ندارند؛
٢. اگر فرزندان از دستورهای او پیروی نکنند، ناراحت، خشمگین و آزرده خادار می شود؛
 3. فرزندان جرئت پرسش درباره انجام یا عدم انجام کارها را از او ندارند؛
۴. بر رفتار و کارهای فرزندان خود کنترل شدید دارد و همه تصمیم ها را خود می گیرد؛
 ۵ از فرزندانش پیروی بی چون و چرا می خواهد و هیچ دلیلی برای آنها ارائه نمی کند؛
۶. به رعایت نظم و انضباط، ارزشی افرادطی قایل است و هیچ گونه بی نظمی را از فرزندانش برنمی تابد؛
۷. برخورد او با فرزندان احترام آمیز نیست و برای تصمیم های آنان، هرچند معقول و مستند، ارزشی قایل نمی شود؛
8. بر این باور است که حق دخالت در همه کارها، حتی خصوصی ترین کارهای فرزندانش را دارد.

 

1 .هدف ها و انتظارها از زندگی روشن است و در این باره با فرزندان خود صحبت می کند؛
۲. رفتارش به گونه ای است که در فرزندان، احساس اعتماد، صمیمیت و آرامش ایجاد می کند؛
٣. به فرزندانش به اندازه کافی محبت نشان می دهد و افراط و تفریط نمی کند؛
۴. برخورد او با فرزندانش احترام آمیز است و برای تصمیم های آنان ارزش قایل است و به جای تصمیم گیری برای آنان، به فرزندانش شیوه تصمیم گیری بهینه را می آموزد؛
 ۵. جو خانوادگی را به گونه ای آماده می کند که فرزندان احساس می کنند با آرامش می توانند دیدگاه های خود را در همه ابعاد زندگی مطرح کنند؛
6.هنگامی که دستورها و قوانینی می گذارد، دلایل قانع کننده ای ارائه می کند؛
 ۷. فرزندانش را تشویق می کند تا مستقل و متکی به خود باشند؛
8. هرچند برای رفتار خوب، انضباط و.. ارزش قائل است، افراط و تفریط نمی کند و از فرزندانش در حد استعدادها، توانمندی ها و محدودیت هایشان انتظار دارد.
سفارش ما گزینش الگوی مقتدرانه است.

 
 
 منبع: کتاب «همه صفحه پر از بابا (نقش پدری)»
نویسنده: عباس آینه چی